Lou is a good person at heart and is determined that she will make Edgar begin to enjoy life, and slowly, she does begin to make changes, although Edgar is still rude, still grumpy and still hard to please. Heel veel meer woorden zijn er niet aan vuil te maken, het is gewoon een heerlijk feelgood-boek om bij weg te dromen en niet te veel over na te denken.

It was a joy to watch the relationship between these two develop into something more than employer and employee. De hoofdstukken starten namelijk direct waar het vorige hoofdstuk eindigt: niet mijn favoriete vormgeving. Zij zorgen regelmatig voor hilarische situaties en ondanks dat ze beide grumpy zijn, sluit je ze in je hart.Deze zijn realistisch en geloofwaardig en als professional in het vakgebied kan ik zeggen dat dat vaak anders is.

Bovendien zijn het heel voorstelbare personages; van sprankelende Lou, via Ed Sheeran-Sammy, mopperkont Edgar met zijn kleine hartje (hij deed me denken aan een oudere versie van mr. En ondanks de voorspelbaarheid van het genre, weet Jill je in dit verhaal toch weer te verrassen met wat leuke en spannende twists in het verhaal. When I read the details about Promise Me, I felt and still do an instant connection to the protagonist, the lovely Lou, whose life experiences although fictional, were uncannily similar like my own, in some respects. Throw in two handsome brothers and a adorable is cranky doggo and you have the recipe for a fantastic feel good romantic book. Ik had feelgood lang gemeden, omdat ik geen groot fan ben van verhalen die hoofdzakelijk om de will they-won't they vraag draaien.Simply an endearing and light read that makes you want to move to the countryside when all else fails, much like, Lou, our heroine did. It did have me in tears at certain parts of the book, but there was still plenty of fun, love and laughter throughout. I was championing the outcome of this book and I was so pleased that the author chose to end the book the way she did, I do love a dose of Karma! The characters are all so well developed and they are not all perfect either they each have their flaws, may that be with our grumpy old Edgar who many find rude or the lovable Lou who although hardworking and caring only took Edgar up on his offer for her own gain but she was not the only one.

Well not quite true, I’ve always borrowed Elizabeth Gilbert’s logic in her book Eat, Pray, Love…who stated, that having children is rather like having a tattoo on your face…you need to be damn sure about it! All of the characters in Promise Me felt so real, you can actually envisage them as people in the world around you. Ik heb hier wel een puntje over de vormgeving, maar dit heeft geen invloed op de beoordeling van het boek. De interactie tussen Lou en Edgar verwarmde mijn hart en ik betrapte mezelf erop dat ik dit boek met een glimlach op mijn gezicht aan het lezen was. Wanneer het zonnetje schijnt en de vogeltjes hun mooiste melodieën ten gehore brengen, leven we toch weer een beetje op.Sometimes you just need a simple and quick light-hearted read like Promise Me that doesn't have you ponder the meaning of life or think about the cheating love scandals that muddle up your life. Jill Mansell has been writing Sunday Times bestsellers for over twenty years, most recently Should I Tell You? Lou staat daar niet echt voor open, maar als ze haar baan en haar huis verliest en Edgar een wel heel bijzondere regeling voorstelt, besluit ze het toch een kans te geven. Alle personages waren wat mij betreft voldoende uitgewerkt voor dit verhaal en ook hun belang voor het geheel was meer dan duidelijk. I’ve worked as a carer and have come across many grumpy old men like Edgar in my time and knew right from their first meeting that they would end up being friends.